Naast professioneel fotograaf ben ik ook gewoon nog een hobby fotograaf, eentje met een enorme voorliefde voor de natuur en alles wat loopt, kruipt en vliegt. (met enkele kleine uitzonderingen, zoals muggen e.d. daargelaten)
Zo wilde ik al heel lang een keer fotograferen vanuit een schuilhut ( fotohut ), om zo diverse soorten vogels vast te leggen.
Afgelopen weekend was het dan eindelijk zo ver.
Na een gesprekje met een leuke kennis, besloten we er samen voor te gaan.
Zij had al wel wat ervaring met het fotograferen vanuit zo’n fotohut, maar ik nog niet.
En wat hebben we een geweldige dag gehad en wat is het prettig om zoiets te doen, met iemand die dezelfde voorliefde heeft voor dit soort fotografie en net zo enthousiast kan reageren op de simpelste vogel, als jijzelf.
Hoe ziet de dag er uit?
Na gedegen onderzoek op internet naar diverse vogelhutten in de buurt, besloten we er 1 te huren bij Glenn Vermeersch, die diverse hutten heeft voornamelijk in de regio van de Kalmthoutse heide.
De door ons geboekte fotohut bevond zich in Putte, vlak naast de belgische grens.
Vanaf 6 uur konden we het voer ophalen voor die dag (een kwartiertje rijden bij de hut vandaan) en omdat zij uit Noord Holland vandaan moest komen, hadden ze een bed en breakfast gehuurd in Putte.
Voor mij was het 45 minuten rijden en we besloten om het voer ook echt om 6 uur te gaan halen en dan meteen door te rijden naar de hut.
Pppfff, toch wel even een dingetje, wanneer de wekker gaat om half 5, omdat je om 5 uur in de auto moet zitten.
Maar het was het meer dan waard.
Het adres voor het voer was goed te vinden en de diverse bakjes voer, voor de verschillende hutten die die dag waren gereserveerd, stonden op tijd klaar.
We haalden ons bakje op en gingen op weg naar de hut.
In het pikkedonker kwamen we aan bij de parkeerplek en liepen we gezamelijk het bos in.
Nu ben ik niet zo moeilijk, maar stiekem is het fijn wanneer je, in een stikdonker bos, met z’n tweeën loopt.
Licht van onze mobieltjes aan (volgende keer een zaklamp meenemen dus) en gaan.
De routebeschrijving was voorzien van foto’s van de plekken waar we af moesten slaan en dus was de fotohut redelijk snel gevonden.
Deze was half ingegraven in de grond en vanaf het pad volledig onzichtbaar gemaakt door de begroeiing.
Impressie van de fotohut
Eenmaal binnen was er een grote ruit, waar doorheen gefotografeert kon worden welke vanaf de buitenkant donker weerspiegelde.
De vogels konden ons binnen niet zien, maar wij zagen alles perfect.
Snel alles uitgepakt en neergezet, wat voer rond gestrooid en de eerste vogels dienden zich al aan.
Gelukkig was het inmiddels wat lichter geworden buiten, waardoor we redelijk uit de voeten konden.
Voor mijn camera was het echter nog wel iets te donker, dus eerst even de roodborstjes bewonderd, een kopje zelf meegebrachte koffie ingeschonken en gewacht tot het iets meer licht was voor we officieel konden fotograferen.
Van binnen was de hut zeer eenvoudig, maar dit was voldoende om de hele dag in door te brengen.
Voldoende gelegenheid voor het neerleggen van onze spullen en ruimte genoeg om naast elkaar te fotograferen.
Wij waren er klaar voor.
Al snel kwamen er, naast de roodborstjes, ook ander vogels langs en bij elke nieuwe soort waren we even enthousiast.
Uiteindelijk hebben we, gedurende de dag, zo’n 14 soorten vogels mogen fotograferen.
Van de bonte specht zelfs zowel een mannetje, als een vrouwtje.
Af en toe was er even rust pauze.
Dan was het plotseling stil en was er geen vogel te bekennen.
Dat was voor ons de perfecte aangelegenheid om nog wat bij te voeren en ook onszelf te voorzien van iets te eten of te drinken.
Want verder wil je geen moment missen natuurlijk.
Een aantal soorten kwamen gedrurende de dag met regelmaat terug, maar ook enkele hebben we maar een paar minuten, of zelfs een paar seconden, mogen bewonderen.
Dit zijn de vogels, die we gedurende de dag hebben gefotografeerd:
Sommige van deze soorten had ik nog nooit in het echt gezien, laat staan gefotografeerd.
Ook besloten enkele meesjes, de specht en de roodborstjes te gaan badderen, wat het extra spectaculair maakte.
Ondanks het feit dat het een lange dag was, heb ik me geen moment verveeld.
Ik zou het morgen zo nog een keer doen.
Wanneer je twijfelt, of het iets voor je is, zou ik het zeker aanraden om eens uit te proberen.
Ben je bang, dat je apparatuur niet goed genoeg is?
Deze foto’s zijn gemaakt met een Sony A6400 (crop) systeemcamera en 70-350 4.5-6.3 lens.
Niet de apparatuur met mega lenzen, waar vogelfotografen meestal mee op pad gaan.
Maar voor mij absoluut voldoende.
Wil je er meer over weten, vraag het me gerust!